USD 2.7052
EUR 3.1204
RUB 3.4218
თბილისი
გიორგი კობერიძე - რა ხდება აფხაზეთში?
თარიღი:  3973
ალბათ თვალს ადევნებთ ოკუპირებულ აფხაზეთში მიმდინარე პროცესებს, სადაც ე.წ. "რუსული ინვესტიციების" კანონის წინააღმდეგ გამოსულმა დემონსტრანტებმა ე.წ. "მთავრობის" ადმინისტრაციაზე შტურმი მოაწყვეს, ხოლო პარლამენტში ფანჯრები დაამსხვრიეს. კანონი ოკუპირებულ აფხაზეთში რუსეთის მოქალაქეების მხრიდან ტერიტორიების შეძენასა და ბიზნესის წარმოების თავისუფლებას გულისხმობს, რაც ფაქტობრივი კოლონიალიზმისა და ანექსიის პროცესია. ეს პროცესი კი დაწყებულია.
მაგრამ აუცილებელია აღინიშნოს ორი რამ, რის გარეშეც ამ დემონსტრაციების გააზრება ვერ მოხდება:
1. დემონსტრანტები კანონს იმ სარჩულით ეწინააღმდეგებიან, თითქოს რუსეთში მცხოვრები, რუსეთის მოქალაქეობის მქონე ეთნიკურად ქართული მოსახლეობა აფხაზეთში მიწებს შეიძენს და შემდეგ ნელ-ნელა დაუბრუნებს მას საქართველოს. გუშინ დებატებს ვუყურებდი, სადაც სეპარატისტების ერთ-ერთი წარმომადგენელი მეორეს ეკამათებოდა, რომ თითქოს ბიძინა ივანიშვილი რუსეთის მოქალაქეა და მიწებს შეიძენს აფხაზეთშიო. მარტივად რომ ვთქვათ, დემონსტრაციებს მაინც ანტიქართული სარჩული აქვს და არავითარი პრო-ქართული ელემენტები იქ ამ ეტაპზე არ არსებობს.
2. სეპარატისტების ოპოზიციაცა და ხელისუფლებაც ორივე პრო-რუსულადაა განწყობილი. დემონსტრანტები "რუსეთი-რუსეთი" გაჰყვირიან და თვითგამოცხადებული ლიდერის, ასლან ბჟანიას მოშორებას ისევ რუსულად, მოსკოვის დახმარებით ითხოვენ. ოკუპირებულ აფხაზეთში კლანები ერთმანეთს ძალაუფლებისათვის უპირისპირდებიან, თორემ რუსეთის წინააღმდეგ ამ ეტაპზე არავინ გამოდის. რუსეთის მიერ ზურგგამაგრებული რუსული ბიზნესის გამოჩენით ისევ თავიანთი პოზიციების დაკარგვის ეშინიათ, რომელიც აქამდე რუსული ფულითვე იკვებებოდა. შესაბამისად, ოკუპირებულ ტერიტორიებზე რუსეთის რეალური მეტოქე არავინაა. სულ რომ ბჟანია ჩანაცვლდეს ახალი ლიდერიც რუსეთის ხელდასხმით შეიძლება მოვიდეს.
თვით თურქეთში მცხოვრები აფხაზებიც კი არ არიან რუსეთის გავლენების წინააღმდეგი ოკუპირებულ მიწებზე. ამ უკანასკნელებს უბრალოდ თავიანთი გავლენის ზრდა უნდათ, თორემ რუსეთის სრულ მოშორებაზე არც ისინი არიან ორიენტირებულნი. სხვათა შორის ოკუპირებულ ტერიტორიაზე მოქმედი პრო-რუსული ძალები თურქეთში მცხოვრებ აფხაზებს საფრთხობელად იყენებს ხოლმე და მოსკოვს ეუბნება მე უნდა დამიჭირო მხარიო. ოღონდ იმ ფონზე, რომ ელიტები თითქმის სრულად პრო-რუსები არიან, რეალურად ერთმანეთის საწინააღმდეგოდ, საფრთხობელად იგონებენ პრო-თურქული აფხაზების არსებობას და ერთმანეთს ეუბნებიან არა შენ ღალატობ რუსულ გზას, არა შენო.
ქართველები კი რუსეთსაც ასეთ საფრთხობელად ჰყავს გამოყვანილი და აფხაზურ სეპარატისტულ ელიტებსაც. ვინც კი არ უნდა იყოს, ერთმანეთის წინააღმდეგ იმას ნიშას იჭერენ შემთხვევით პრო-ქართული პოზიცია ხო არ გიჭირავსო. და ჭრის კიდეც ასეთი მიდგომა ხოლმე. რუსეთი დომინირებს ამ ანტიქართული ნარატივის ფორმირებაში: კრემლის რიტორიკა ასეთია - თუ რუსეთთან არ იქნები საქართველო მოვაო.
პირველი და მეორე მოცემულობა შეიძლება შეიცვალოს, თუკი რუსეთის მხრიდან საკუთარი ინტერესის გატარებისა და ძალის დემონსტრირებისათვის ხისტ მეთოდებს განახორციელებს, მაგრამ ამ ეტაპზე რუსეთი ღია მოქმედებას ერიდება. კრემლს მთელი ადგილობრივი ელიტა მართული ჰყავს. შესაბამისად, მოსკოვის მხრიდან ეფექტური კონტროლისათვის, ოკუპირებულ ტერიტორიებზე შიდა ძალების დაპირისპირება სრულიად მისაღები და შეიძლება სასურველიც კი იყოს. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, რაც უფრო მეტად გამოიფიტებიან ურთიერთბრძოლაში შიდა კლანები, მით უფრო თავისუფლად იმოქმედებს რუსეთი. და თან ეს ყველაფერი იმის გათვალისწინებით, რომ რუსეთს უკრაინაში ომის ფონზე ძალის გამოყენების რესურსი შეზღუდული აქვს, ხოლო ოკუპირებულ ტერიტორიებზე კლანების დაშინება და კონტროლი ეკონომიკური მოგუდვითაც შეუძლია.
კანონის მიღება გადაიდო, მაგრამ საბოლოოდ რა იქნება - გამოჩნდება.
პ.ს. აფხაზეთის რუსიფიკაცია ძალიან აქტიურად მიმდინარეობს. აფხაზების უმრავლესობამ აფხაზური აღარ იცის. დემონსტრაციები და კანონის მიღების პროცესი თუ დებატები მთლიანად რუსულად მიმდინარეობს. დროშებიც კი რუსული ფრიალებს - დემონსტრანტებისა თუ სეპარატისტული "მთავრობის" მხრიდან. შესაბამისად, რუსეთის უკრაინასთან ომში გამარჯვებისა და საერთაშორისო სივრცეში მძლავრად წარმოდგენის შემთხვევაში, აფხაზ ხალხს მომავალი არ აქვს, ხოლო ტერიტორიას ანექსია ემუქრება.
მსოფლიო
ჯაკარტა მოსახლეობის მიხედვით მსოფლიოში ყველაზე დიდი ქალაქი გახდა

ინდონეზიის დედაქალაქი ჯაკარტა მოსახლეობის რაოდენობით პლანეტაზე ყველა დიდი ქალაქის ტიტულს იკავებს. ცნობა გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის მოხსენებას ეყრდნობა, რომელიც დედაქალაქის მოსახლეობად 42 მილიონ ადამიანს ასახელებს.

აღნიშნულ წოდება აქამდე იაპონიის დედაქალაქ ტოკიოს ეკუთვნოდა. გაეროს მსოფლიო ურბანიზაციის კვლევის თანახმად, ტოკიოს მოსახლეობა ამჟამად 33 მილიონია, რაც მას მსოფლიოში მესამე ყველაზე დიდი ქალაქის პოზიციაზე აქვეითებს. გაეროში ვარაუდობენ, რომ ტოკიო მომდევნო წლებში კიდევ უფრო მეტ პოზიციას დაკარგავს. ანგარიშის მიხედვით, მეორე ადგილს ბანგლადეშის დედაქალაქი დაკა იკავებს. ცნობისათვის, იგი ყველაზე მზარდი ქალაქია დედამიწაზე, რომლის მოსახლეობაც უკვე 40 მილიონს აღწევს. სავარაუდოა, რომ იგი არსებული ტემპით ჯაკარტას გადაასწრებს. გაეროს პროგნოზით, დაკა 2050 წლისათვის უკონკურენტოდ ყველაზე დიდი ქალაქი იქნება.

აღნიშნულ კვლევაში აზიის კონტინენტი სრულიად დომინირებს. საგულისხმოა, რომ მსოფლიოს ათი მეგაქალაქიდან ცხრა სწორედ აქ მდებარეობს. შეგახსენებთ, რომ მეგაქალაქი ეწოდება ისეთ ურბანულ სივრცეს, რომლის მოსახლეობაც 10 მილიონს აჭარბებს.

ჯაკარტას და დაკას სწრაფი ურბანიზაცია დიდწილად მასობრივ იმიგრაციაზე არის დამოკიდებული.

მასობრივი ურბანიზაცია, ეკოლოგიური დაბინძურება, სატრანსპორტო კოლაფსი და ინფრასტრუქტურული წნეხი ის გამოწვევებია, რომელთან გამკლავებაც აღნიშნულ სახელმწიფოებს უწევთ. ამ მიზნით, ინდონეზიას საკუთარი დედაქალაქის გადატანა 2028 წლამდე ქალაქ ნუსანტარაში აქვს განზრახული.

სრულად
გამოკითხვა
სხვათა შორის