,
ეს არის ერთ-ერთი ყველაზე საშინელი ექსპერიმენტი მეცნიერების ისტორიაში, თაგვების მონაწილეობით.
ეს იყო მეცნიერთა მიერ, ადამიანთა საზოგადოების ქცევის ახსნა, თაგვების მეშვეობით. იდეის ავტორი არის ამერიკელი მეცნიერი, ჯონ კალჰუნი, რომელმაც შექმნა "თაგვების სამოთხე", სადაც ათასობით თაგვი ცხოვრობდა.
ჯონმა შექმნა სპეციალური სივრცე, სადაც თაგვებს ჰქონდათ უამრავი საკვები და წყალი, ასევე დიდი სივცრე საცხოვრებლად.
თავდაპირველად, მან 4 წყვილი თაგვით დაიწყო, რომლებმაც გამრავლება დაიწყეს, მათი პოლულაცია მნიშვნელოვნად გაიზარდა, თუნცა 315 დღის შემდექ, მათი რეპროფუქცია შემცირდა.
როდესაც თაგვთა რაოდენობამ 600 ინდივიდს მიაღწია, მათ შორის ჩამოყალიბდა იერარქია ე.წ . "უბედურთა" კლასი. დიდმა ინდივიდებმა დაიწყეს მცირე ჯგუფებზე შეტევა, რის გამოც ბევრი მამრი ფსიქოლოგიურად განადგურდა, შედეგად მდედრებმა დაიწყეს თავის დაცვა, გახდნენ აგრესიულები შთამომავლობის მიმართ.
დროთა განმავლოვაში, მდედრებმა დაიწყეს უფრო აგრესიული ქცევის გამოვლინება. დაფიქსირდა შობადობის ნაკლები შედეგიანობა და სიკვდილოანობის ზრდა ახალგაზრდებში. შედეგად ჩამოყალიბდა ახალი კლასი, ე.წ. "ლამაზი თაგვები", მათ აღარ აინტერესებდან მდედრებთან შეწყვილება, მხოლოდ ჭამა და ძილი ადარდებთათ.
ერთი პერიოდი, კოლონიის უმეტესობას, "ლამაზი მამრები" და "იზოლირებული მდედრები" წარმოადგენდნენ. პატარების სიკვდილიანობამ 100% მიაღწია და რეპროდუქციამ ნულს მიაღწია. გადაშენების პირას მყოფ მამრებს შორის შეინიშნებოდა ჰომოსექსუალობის და კანიბალიზმის შემთხვევები მიუხედავად საკვების სიუხვისა. კოლონიის დაყებიდან 2 წლის შემდეგ, კოლონიას უკანასკნელი ახალშობილი ჰყავდა.
1973 წელს, უკანასკნელი თაგვი მოკვდა "universe 25" -ის ექსპერიმენტიდან. ჯონ კალჰუნმა, იგივე ექსპერიმენდი , 25 ჯერ გაიმეორა და ყველა ჯერზე ერთი და იგივე შედეგი მიიღო.
კალჰუნის სამეცნიერო ნაშრომი გამოყენებულია, როგორც სოციალური კოლაფსის მოდელი და ემსახურება ურბანული სოციოლოგიის შესწავლას.
