USD 2.6975
EUR 3.1825
RUB 3.4401
თბილისი
ისრაელის არმია ლიბანის საზღვრის გადაკვეთასა და სახმელეთო ოპერაციას იწყებს - გიორგი კობერიძე
თარიღი:  1753
ისრაელის არმია ლიბანის საზღვრის გადაკვეთასა და სახმელეთო ოპერაციას იწყებს. ჩრდილოეთ ისრაელის ნაწილი სრულიად სამხედრო დახურულ ზონად გამოცხადდა. ლიბანის სამხრეთი, რომელიც ჰეზბოლას მთავარი სამხედრო ბასტიონია, საარტილერიო და საავიაციო იერიშის ქვეშაა მოქცეული. ებრაული ტანკები და ჯავშანტრანსპორტიორები საზღვართან მობილიზდნენ და შესვლისათვის ემზადებიან.
ლიბანის არმიამ სასაზღვრო ზონა მესამე მხარის გაფრთხილების ფონზე დატოვა. ისრაელის უპირველესი მიზანი არა ლიბანის არმიასთან, არამედ ჰეზბოლასთან ბრძოლა იქნება. ისრაელის შეეცდება ომი აწარმოოს ისე, რომ ლიბანის არმია ან საერთოდ არ ჩაერიოს ან ძალიან ლიმიტირებულად. ამით ისრაელი ცდილობს ომი დატოვოს ჰეზბოლა-ისრაელის კონფლიქტის საზღვრებში და არ გადაიქცეს ორ ქვეყანას შორის ომში. ლიბანის სახელმწიფოსაც არ სურს ომი.
ამასთან, ისრაელი ცდილობს ლიბანში განსაკუთრებულად ბევრი მოკავშირე მოიპოვოს. ამით ისრაელი მის შემდგომ სამხედრო ქმედებებს ლეგიტიმურად წარმოაჩენს, ხოლო ჰეზბოლას ბრალი დაედება, რომ სწორედ მისმა აგრესიამ ისრაელის წინააღმდეგ გამოიწვია ომი ლიბანში (და არა ლიბანის წინააღმდეგ). შესაბამისად, რეალისტური იქნება თუკი ლიბანის მთავრობა და არმია ამ პროცესებისაგან განდგომას და ჩაურევლობას შეეცდება. თუმცა ვნახოთ, მეტი გამოჩნდება მოგვიანებით.
ჰეზბოლას დიდი ქსელი აქვს ლიბანში. მისი არმია 100 ათასი სამხედროსა და გასამხედროებული წევრებისაგან შედგება. ის ლიბანის არმიისაგან დამოუკიდებლად არსებობს. თუმცა ჰეზბოლას ქსელი ლიბანის სახელმწიფო ორგანიზაციების შიგნითაც არსებობს. შესაბამისად, რამდენად მოახერხებს ისრაელი ლიბანის ტერიტორიაზე მხოლოდ ჰეზბოლასთან ომს წინასწარ თქმა რთული იქნება. თუმცა ლიბანში განწყობა ისეთია, რომ არც ისაა გამორიცხული, რომ შიდა დაპირისპირებაც კი დაიწყოს - სხვადასხვა ლოკალური ძალები ჰეზბოლას წინააღმდეგ. მით უფრო რომ ქვეყანაში იარაღი დიდი რაოდენობითაა და ეს იარაღი სხვადასხვა რელიგიური ჯგუფის ხელში შესაძლოა აღმოჩნდეს. თან ეს რელიგიური ჯგუფები სხვადასხვა ტერიტორიაზე ცხოვრობენ, კარგად დადგენილი შიდა საზღვრებით.
ლიბანის 32% ქრისტიანია; 31% სუნიტი; 31% შიიტი; 4.5% კი დრუზი. ჰეზბოლას წინააღმდეგია ქრისტიანული და სუნიტური მოსახლეობის უმრავლესობა.
ისრაელის მხრიდან ლიბანში ეს პირველი ოპერაცია არ არის. 1985-2000 წლებში ლიბანის სამხრეთ ნაწილი ისრაელის მიერ იყო დაკავებული. მაშინ ისრაელს ქრისტიანული მოსახლეობის მნიშვნელოვანი ნაწილი უჭერდა მხარს. სუნიტების გადამტერება ჰეზბოლამ გარკვეულწილად ლიბანის სამოქალაქო ომში მოახდინა, მაგრამ მასშტაბური დაპირისპირება სირიის ომის ფონზე მოხდა, როდესაც ჰეზბოლას ძალები სირიაში შევიდნენ და ლიბანის შიგნითაც უბან-უბან დაიწყო შიიტებსა და სუნიტებს შორის დაპირისპირება.
რა იქნება ისრაელის სტრატეგიული სამხედრო ამოცანა - მხოლოდ სამხრეთ ლიბანის დაკავება და ჰეზბოლას საცეცხლე პოზიციების სრული განადგურება და ამით ჩრდილოეთ ისრაელის დაცვა, თუ ღრმად ლიბანში შეჭრა და ჰეზბოლას წინააღმდეგ ტოტალური ომი - ჯერ დაუდგენელია.
ჰეზბოლა მისი კომუნიკაციების განადგურებისა და ლიდერების განეიტრალების ფონზე დასუსტებულია. ირანი შეეცდება გამოიყენოს ეს პროცესი და ლიბანის ტერიტორია, სადაც შეუძლია მისი მოკავშირეების, ინსტრუქტორებისა თუ სულაც სამხედროების გაგზავნა, მაგრამ რამდენად მოახერხებს და გაბედავს ამას არაა ნათელი.
თბილისი
გადასასვლელ ხიდთან 280-მეტრიანი საავტომობილო ესტაკადის მშენებლობაზე ₾100 მილიონი დაიხარჯება

თბილისის მერია გადასასვლელ ხიდთან, ცოტნე დადიანისა და სადგურის მოედნის დამაკავშირებელი ესტაკადის მშენებლობას გეგმავს. ახალი ინფრასტრუქტურული პროექტი 2026 წლის ბიუჯეტში უკვე გათვალისწინებულია და მასზე მომდევნო წელს 10 მილიონი ლარი დაიხარჯება, 2027 წელს კი დამატებით 87.5 მილიონი ლარი. მთლიანობაში 280-მეტრიანი ესტაკადის პროექტირება-მშენებლობის წინასწარი სავარაუდო ღირებულება 100 მილიონ ლარს შეადგენს. პროექტზე საგზაო მარშრუტის კვლევაზე 2025 წელს უკვე 2.5 მილიონი ლარი დაიხარჯა.

2026 წლის ბიუჯეტის განმარტებით ბარათში მითითებულია, რომ სარკინიგზო მაგისტრალი ქალაქის ცენტრალურ მონაკვეთს ყოფს იმგვარად, რომ მოედნის პარალელურად არსებულ ქუჩებს შორის დაკავშირებადობა მინიმალურია და აუცილებელია საზოგადოებრივი ტრანსპორტისთვის ახალი ინფრასტრუქტურის შექმნით ქალაქის უბნების დაკავშირებადობა გაუმჯობესდეს.

"ქალაქ თბილისის ცენტრში არსებული რკინიგზის კორიდორი და თანმდევი ინფრასტრუქტურა ქმნის 4-კილომეტრიან მონაკვეთს აღმოსავლეთ-დასავლეთ სატრანსპორტო კავშირის გარეშე, გარდა შეზღუდული რაოდენობის საფეხმავლო კავშირებისა. ეს ისტორიული დაბრკოლება ხელს უშლის თბილისის სატრანსპორტო გეგმის პრიორიტეტებისკენ მისწრაფებას. სადგურის მოედანი მდებარეობს აღნიშნულ ამ 4-კილომეტრიან მონაკვეთში. ის წარმოადგენს დედაქალაქის უმნიშვნელოვანეს სატრანსპორტო „ჰაბს“, სადაც თავს იყრის 61 ავტობუსის მარშრუტი, მეტროს 2 ხაზი, ისევე როგორც საქართველოს რკინიგზის სერვისები. ტერიტორია ემსახურება საათში 330 ავტობუსის სერვისს, საიდანაც მომავალში 150 გამოიყენებს ხიდს. თბილისის სატრანსპორტო გეგმის თანახმად, სადგურის მოედანი ასევე იქნება თბილისის საგარეუბნო რკინიგზის სერვისების თავმოყრის წერტილი, რაც კიდევ უფრო მნიშვნელოვანს გახდის მისი, როგორც სატრანსპორტო ჰაბის ფუნქციას. ამჟამინდელი მდგომარეობით, აღმოსავლეთ-დასავლეთ კავშირის არარსებობა აფერხებს მაღალი ხარისხის ჰაბის განვითარებას, ხშირად 22 ავტობუსის მარშრუტის შეწყვეტა ხდება ვადაზე ადრე ან ახორციელებენ 1.5 კილომეტრიანი შემოვლითი მგზავრობას, რომელიც მნიშვნელოვნად ზრდის გადაადგილების დროს, ჰაერის დაბინძურებასა და ვიბრაციას, ისევე როგორც ამცირებს მარშრუტების ხარჯეფექტიანობას. თბილისის სატრანსპორტო გეგმით გათვალისწინებულ აღმოსავლეთ-დასავლეთის შეკავშირებულობის ალტერნატივების ანალიზის კვლევამ, რომელიც მსოფლიო ბანკის დახმარებით ჩატარდა, მულტიკრიტერიუმიანი ანალიზის საშუალებით, გამოავლინა თბილისის ცენტრში არსებული რკინიგზის ხაზის ორ მხარეს (აღმოსავლეთ და დასავლეთ) შორის ახალი კავშირის შექმნის საუკეთესო ალტერნატივა - საზოგადოებრივი ტრანსპორტის პრიორიტეტის მქონე საავტომობილო ხიდი, დადიანის ქუჩასა და სადგურის მოედანს შორის. ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მერია ფლობს თბილისის სატრანსპორტო გეგმით გათვალისწინებულ აღმოსავლეთ-დასავლეთის შეკავშირებულობის ალტერნატივების ანალიზის კვლევის საფუძველზე შექმნილ ანგარიშს, კონცეფციას. პროექტის მიზანი არის, ამ კონცეფციით განსაზღვრული, საავტომობილო ხიდის მშენებლობა.

აღნიშნული ობიექტი წარმოადგენს საავტომობილო ხიდს ქალაქ თბილისში, რომელიც დააკავშირებს სადგურის მოედანს დადიანის ქუჩასთან და იქნება 280 მეტრი სიგრძის, 8.5 მეტრი სიგანის სწორ მონაკვეთში, ხოლო 15 მეტრი სიგანის მოხვევის მონაკვეთში (ე.წ. სპირალი, რომელიც ეშვება სადგურის მოედანზე). ხიდი იქნება ორზოლიანი და დასავლეთით, სადგურის მოედანზე დაშვებისას, რამპას ექნება მარჯვნივ ჩამხვევი ზოლი. რკინიგზის დერეფნის კვეთისას აუცილებელია 7 მეტრიანი სხვაობა რკინიგზის ლიანდაგსა და ხიდის სტრუქტურას შორის. საავტომობილო ხიდი ითვალისწინებს 18 მეტრიანი ავტობუსების მართვის ტრაექტორიებს, მისი მაქსიმალური გრძივი ქანობი - 10.7%, ხოლო მინიმალური რადიუსი - 12 მეტრი. საავტომობილო ხიდის გამტარობა შერეული ნაკადების პირობაში იქნება 800 ავტომობილი ერთ საათში ერთი მიმართულებით", - ნათქვამია 2026 წლის ბიუჯეტის განმარტებით ბარათში.

წყარო: https://bm.ge

sadguris-moedani_o_h

სრულად
გამოკითხვა
სხვათა შორის